De Lakenhal (Laecken-Halle) is al in 1869 een museum. Stadsarchitect J.W. Schaap toen kreeg de opdracht om de tweede verdieping van de oude Lakenhal geschikt te maken als tentoonstellingsruimte. Hij ontwierp een nieuw trappenhuis en om het daglicht in de zaal toe te laten zette hij ramen in de zeventiende-eeuwse kap en in het plafond.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Museum_De_Lakenhal#Geschiedenis
Een vriendin van mij woonde tijdens mijn studietijd op de Gerrit Doustraat. Vreemd dat zo’n naam dan geen nieuwsgierigheid opwekt. Die straatnaam was er gewoon. Misschien moet ik mij er wel voor schamen, maar pas afgelopen weekeind zag ik voor het eerst een schilderij van hem. Je kunt je niet overal in verdiepen blijkbaar.
Mijn aandacht werd gewekt door de globe toen ik in de Lakenhal rondliep. Nu ik in Het Scheepvaartmuseum werk, hebben globes een nieuwe betekenis voor mij gekregen. Ik kwam er daardoor achter dag Gerrit Dou grondlegger was van de Leidse fijnschilders. Toen behoorden fijnschilders tot de avant garde, lang geleden dus….
Ook ontdekte ik dat de globe, met de kaars en de zandloper bekende symbolen van ijdelheid waren in de 17de eeuw. Kennis vergaren vonden onze calvinistische voorouders blijkbaar een ijdele bezigheid. Die kennis heb ik dan weer vergaard, ondanks ‘de vergankelijkheid van het wereldse bestaan’.
De astronoom, ca 1650 / Gerrit Dou
Het vertrouwde trekt ons. Voor mij werkt zo ook het schilderij dat eeuwen geleden een paar straten verder gemaakt is. De schilder: Paulus Constantijn La Fargue. Te vinden in de Lakenhal, om de hoek bij de Lange Mare.
Gezicht op de Lange Mare naar het zuiden 1778
Gezicht op de Lange Mare naar het noorden 1778
Foto: gezicht op de brug naar de Lange Mare 2012
2014 elke dag wat 