Netwerken is een vage bedoeling

Iedereen heeft het er over, netwerken. Het lijkt wel een eerste levensbehoefte geworden. En iedereen heeft er een ander beeld bij. Vroeger dacht ik bij netwerken aan mannen met pakken en visitekaartjes, die blaatverhalen tegen elkaar houden en beloven elkaars rug te krabben, mits wederzijds. Nu denk ik bij netwerken aan Open Coffee’s, Linkedin en Twitter.

Netwerken vind ik leuk! Dat ontdekte ik door The NetworKing inspirerende spreker, met een zeer Amerikaans verhaal (maar iemand waarvan je het kan hebben), waardoor ik inzag dat je kunt netwerken vanuit je hart. Zo kwam ik er achter dat ik al jaren netwerkte zonder het te weten. Door contact te houden met leuke mensen, die ik inspirerend vind om te spreken.

Toen ik zelfstandig ondernemer werd, werd netwerken opeens een manier om aan opdrachten te komen. Het leuke is dat ik in de periode tussen twee opdrachten erg veel tijd heb om het te doen. Minder leuk is dat het opeens een nieuwe dimensie krijgt, die ervoor zorgt dat de vrijblijvendheid er af is.

Social media maken netwerken erg makkelijk. Maar met meer dan 1500 volgers op Twitter, meer dan 900 connecties op Linkedin en de door mij gestarte Linkedingroep New Girls Network is het aanbod van leuke en inspirerende mensen om mee af te spreken overvloedig. Bovendien heb ik tijdens mijn opdrachten vaak beperkt de tijd om te netwerken, terwijl tussen de opdrachten in, veel meer tijd beschikbaar is.

Dus komt de vraag: hoe kies ik, hoe manage ik mijn aandacht? Netwerken is geen activiteit die van A naar B leidt, het resultaat is niet te meten en dat hoeft ook niet. Maar dat maakt het wel een vage bedoeling. Na enig wikkelen wegen en soulsearching heb ik besloten dat ik het gewoon op gevoel blijf doen. En het me ook een beetje laat overkomen. Geen rationele overwegingen, geen koele berekeningen. Maar er van uitgaan dat het netwerk zo zijn eigen dynamiek heeft, die je op ondoorgrondelijke wijze toch brengt waar je om vraagt. Door mijn eigen interesses, door focus te brengen in dat wat ik vertel en door mijn activiteiten, komt er vanzelf een bepaalde structuur

Hoe kiezen jullie wie je aandacht krijgt?